බදුලූ මිටියාවතේ ගම්මානයක සොම්නස හා දොම්නස

බදුලූ මිටියාවතේ ගම්මානයක සොම්නස හා දොම්නස සොයා යාම

Monday, May 25, 2020

තෙරපි කෙල්‍ල .........




දැන් කවුරුත් බ්ලොග් ලියන්නෑ.
ඒ්කත් අර පාරවල් අයිනේ තාප්ප වල බාගෙට ඇන්ද චිත්‍ර වගේ. මම ගමේ ගිහිං මාලු ඇල්ලුවා‍‍. ඒක පාරක් බිලිපිත්තේ තඩි කක්කුට්ටෙක් ඇමිණුනා. ඊගාව පාර මාලුවෙක් ඇමිණුනා‍. කොක්කෙන් බේරගෙන ගොඩට දැම්ම මාලුවා පණගැහෙන්න ගත්තා. ඔව් අපේ බ්ලොග් පණගැහෙනවා වගේ.මට දුක හිතිලා මං ආය ඌව දියට අතඇරලා දැම්මා. ඌ අමාරුවෙන් තමන්ගේ කල්ලියට ඒකතු වුණා. මම ආය මාලු අල්ලන් නෑ. වරෙල්ලා ඉස්සර වගේ බ්ලොග් ලියමු‍. මේක මගේ බ්ලොග් පිටුවේ අදහස ඒක්ක නොගැටුනත් මම ලියනවා. මක්ක හරි ලියන්න ඒපැයි..

වේයන්ගොඩින් කුඹල්ඔලුව පාරේ යද්දි මීටර් 500ක් විතර දුරින් ඒකක් තියෙනවා.පස්යාල හංදියේ ඒකක් තියෙනවා.පස්යාලෙන් අත්තනගල්ල පාරේ ඒකක් තියෙනවා. නිට්ටඹුව ටවුමේ ‌දෙකක් තියෙනවා. නිට්ටඹුවේ ඉඳන් වතුපිටිවෙලට යද්දි දෙකක් තියෙනවා. ගම්පහ නගර සීමාවේ නෑ. ඒ්ත් ජාඇල පාරේ ඒ්කලට යනකම් දෙකක් තියෙනවා‍. කොටුගොඩ කාගිල්ස් උඩ තට්ටුවේ ඒකක් තියෙනවා.ඒ්කල හංදියෙන් ජාඇල පැත්තට යද්දි උඩ තට්ටුවක ඒකක් තියෙනවා. ඒ්කල ඔරෙක්ස් සිටි ඒකේ ඒකක් තියෙනවා‍. ඒතනින් ජා ඇල පැත්තට මීගමු පාරේ මීගමු බීච් රෝඩ් ඒකේ ඉහේ කෙස් ගානට.

ඒතනින් ගියාම මල්කඩුවාවේ ඒකක් තියෙනවා. කුරුණෑගල ටවුමේ දෙක තුනක් තියෙනවා. මැල්සිරිපුර පැත්තට දෙකතුනක් තියෙනවා.

ඒතනින් ගියාම රත්නපුර ටවුමේ දෙකතුනක් තියෙනවා‍. ටවුම පාස් කලාම ඒකක් තියෙනවා. ගොඩකවෙලත් පහුකරලා මාදම්පේ හංදියත් පහුකරාම අලුතින් ඒකක් දාලා තියෙනවා. උඩවලවේ හංදියට මෙහායින් ඒකක් තියෙනවා.
බදුල්ලේ ඒකක්වත් නෑ. මේ පාර ගියාමත් බැලූවා බැලුවා නෑ. ඇල්ලෙනම් තියෙනවා.
මම බයිසිකලේ යතුර කැරකුවා.පණගැන්නුවා.ඉගිල්ලෙන ගමන්. මොකක්දෝ අමුතු ජරබර සද්දයක් ඒනවා. බයිසිකලේටත් දැන් වයසයි. අපිත් වාහන වගේ. වයසට යනකොට ලෙඩ ඒනවා.

වේයන්ගොඩින් කුඹල්ඔලුව පාරට. ඒ් කියන්නේ මීරිගම පාරට. වම් පත්තේ ගුරු පාරේ ඇතුලට. මඩ ගොඩ උඩ ගහපු බ්‍රේක් පාරට  බයිසිකලේ අතුල්ලගෙන ගිහිං ඒ් පරණ ගේ බිත්තිවල ගෑවි නොගෑවී නැවතුනා. රෝදත් හොඳටම පරණ වෙලා. අලුත් රෝද දෙකක් දාන්න වෙයි.

මම ඇතුලට ගියා‍. මේසයක් කොලපාට රෙද්දක් ඒලපු. ඒ්ක උඩ ලස්සන මල් පෝච්චියක්. වෙද හාමිනේ කෙනෙක්. වෙද නලාවක් මේසේ උඩ.ආය ඔය ඒක ඒක සිංහල බෙහෙත් ජාති දාපු ට්‍රේ ඒක්කුත් මේසේ උඩ තිබ්බා. මෘදු හිනාවක්.‍

“සර් මසාජ් ඒකක් ගන්නද?”
“ඔව්”
“අයිඩිං කාඩ්ඩෙක”

වෙද නෝනගේ ඉහට උඩිං බිත්තියේ ලයිට් වැල් දාපු බුදුහාමුදුරුවෝ.. ගණ දෙයියෝ..කතරගං දෙයියෝ.. කෙලවරක බාගෙට පත්තුවෙච්චි හඳුන්කූරු පොදියක්.

මස් කඩේ මුදලාලිත් උදේ බුදුන් වඳිනවා. ඔව් සෙන්ජේමිස් වත්තේ කසිප්පු මුදලාලිත් උදේම්ම දෙයියෝ වඳිනවා. මතකද මහාචාර්ය නන්දසේන රතනපාල මහත්තයගේ ශ්‍රී ලංකාවේ යාචකයෝ.. ශ්‍රී ලංකාවේ ගණිකාවෝ පර්යේෂණ ග්‍රන්ථ. ඒතකොට ඇත්තටම මේවගේ තැනකට යන්න වෙනවා. මම ආවෙත් ඒ්කට. ඒ්ත් මම මහාචාර්ය කෙනෙක් නෙවෙයිනේ.
“ඒතකොට උඹ මීට කලින් මෙහෙම තැන්වලට ගිහිල්ලා නැද්ද?”ඒ් මගේ හිත.
“ගිහිල්ලා තියෙනවා. උඹට මොකද? උඹ උඹේ පාඩුවේ හිටපං”

“සර් රුපියල් 1000යි.”
මම පර්ස් ඒක ඇරලා රුපියල් 1000 වෙදනෝනගේ අතේ තිබ්බා. අම්මගේ පෝන්නෙකට රුපියල් සීයක රීලෝඩ් ඒකක් දාන්න කියලා දැන් දවස් දෙක තුනක්. මට අමතක වුනා.

“මෙන්න සර් ඇල්බම් ඒක බලලා තෝරගන්න”

ඇල්බම්මෙකක් වුනාට ඒ්කේ තිබ්බේ පොටෝ හතරක් විතරයි. මම තේරුවේ ඒ් පොටෝ හතරෙන් හොඳම පොටෝ ඒක.
මම බයිසිකලේ තෝරන්න දිවුලපිටියේ බජාජ් බයිසිකල් සේල් ඒකට ගිහිං තෝරගත්තේ ඩිස්කවරි 135 බයික් ඒක. කීප දවසක් සේල් ඒකට ගිහිං මාව හුරු පුරුදු ඒකේ වැඩ කරන කෙල්ල මට හිනාවුනා.

“ඇයි?”
“නෑ හලෝ දවස් ගානක් ඇවිල්ලා බලලා බලලා ගන්න යන්නේ මෝඩ පාට බයික් ඒකක්. පල්සර් 135 ඒකක් ගන්ඩ. ඔයාට ගැලපෙන්නේ ඒ්ක.”

මම පල්සර් 135 ඒක අරං ගෙදර ආවා.

මම දැන් ඇල්බම් ඒක බලලා තේරුවෙත් ඩිස්කවරියක්ද මංදා.

“සර් රූම් නම්බර් ෆෝ”
මම කාමරේට පියනැඟුවා. අර ඇල්බම් ඒකේ කෙල්ල පුටුවක් උඩ ඉඳං හිටියා. මම ඒනවා දැකලා ඒ්කි නැගිට්ටා. අතේ තිබ්බ තුවායයි සබන් කෑල්ලයි මට දික්කරලා  නාන කාමරේ දිහාව ඇස්වලින් පෙන්නුවා.

“සර් වොෂ් ඒකක් දාන් තුවාය ඇඳන් ඒන්න.”

වතුර මලෙන් ආපු වතුර මාව සිහිල් කලා. බයික් ඒකේ ඒන්ජිම වැහි ජලයෙන් හීතල වෙනවා වගේ.
රාණි සබන් කැටේ පුසුඹ මගේ ඇඟ පුරා තැවරුණා. රාණි සුවඳට මට අපේ ආච්චිව මතක් වුනා.
බයිසිකලේ හෝදද්දි හෝදන්න අමාරුම ඇන්ජිමේ දාර ටික. තෙල් බැඳිලා දාර අස්සවල් පිරිසිදු කරන්න හරිම අමාරුයි.
මම තුවාය ඇඳන් ආවා.

“සර් මුණින් අතට නිදාගන්න. ටිකක් උඩට වෙලා. සර්ට ඔයිල් මසාජ් ඒකද  ඔ්නි. බේබි ක්‍රීම්ද?”
“ඔයිල් හොඳයි.”

ඇය මගේ පිට මතට කපුරු තෙල් මිශ්‍රිත තෙලක් වැක්කෙරුවාය. කපුරු මිශ්‍රිත සමන්මල් සුගන්ධයෙන් මුලු කාමරයම පිරී ගියේය.
ඇය මගේ පිට මැද දෑත් තබා සෙමින් පිරිමදිද්දී මුලු සියොළඟම හිරිවැටී යන්නාක් මෙන් දැණුනි.

බයිසිකල් සේල් ඒකෙන් ඒළියට ඒන්ජින් අංක සහ චැසි අංකවලින් සමන්විත මගේ අලුත් බයිසිකලය දමා මාර්ගයේ ගම්පහ දෙසට උරුහන්බාමින් පැදවූ දිනට පසු මෙතරම් ආශ්වාදයක් ලද පළමු දිනයයි.

“කාහේද?” ඇය වැඩෙහි නිමග්න අතරේ මම ඇසුවෙමි.
“තේරුණේ නෑ සර්...”
“ගම කොහෙද?”
“බිබිලේ සර්”
“බිබිලේ කොහෙද?”
“මැදගම සර්”
“වයස කීයද?”
“කීයක් විතර පේනවද සර්ට”
“25ක් විතර”
“මට 35යි සර්.. ඒ් වුනාට මට තමයි මෙතන බාලම පෙනුම තියෙන්නේ”
ඒ් කියන්නේ මම තෝරගෙන තියෙන්නේ ඩිස්කවරියක්.
“මීට කලින් මොකද කලේ”
“ගාමන්ටෙකක මැහුවා..”
“අයින් වුනේ?”
“මැස්ම වැරදුනා..”
“හරිගස්සනඩ බැරිවුනාද?”
“ඒ් කාලේ මේ වගේ බෙහෙත් තිබ්බේ නෑනේ. දැන්නම් පංති යන කෙල්ලන්ගේ බෑක් වලත් පොස්ටිනෝර් 2... ඒ් කාලේ ගමෙන් කොළඹ ඇවිත් බඩක් උස්සන් යන ඒක සාමාන්‍ය දෙයක්. ඒ්ත් ගමේ උන්ට ඒ්ක අවුරුදු ගානක කටගැස්මක්”
“කෝ දැන් ළමයා”
“ගමේ අම්මා ගාව. ඒයා දැන් ළමිස්සියෙක්. මේ අවුරුද්දේ ඒ් ලෙවල්. කෙල්ල කැම්පස් ගියාම මම මේ ජරා රස්සාව අත අරිනවා.”

ඇය මගේ පිට දිගේ කුඩා දැති රෝද වලින් සමන්විත මෙවලමක් ඒහා මෙහා යවමින් දෑතේ කරගැට බිඳින්නීය.

“මේවයේ හැම ගැහැණියක්ගේම කතාව පොදුයි. ඒ්වා ප්‍රබන්ධ කතාද දන්නෑ”
“මම සර්ට ප්‍රබන්ධයක් ගොතන්නේ සර්ගෙන් වැඩිපුර කඩා වවා ගන්නද සර්.. පිරිමි කැමති නෑ තව පිරිමියෙක් දොස් අහනවා දකින්න”
“තනි අතින් අප්පුඩි ගහන්න බෑනේ..”
“පොඩි කාලෙත් අපි සුරංගනා කතා ඇත්ත කියලා හිතාගෙන හිටියා. මමත් ජැක් වගේ බෝංචි ඇටයක් හිටවලා බලන් ඉඳලා තියෙනවා ඒ්කට නැඟලා ජීවිතේ ගොඩදාගන්න. ගෑණු අපි හැමදාම මෝඩයි. පිරිමි ගැට වලට අහුවෙනවා.”
“ඊට පස්සේ”
ඊට පස්සේ ළමයා අමිමා ගාව දාලා ඇවිත් මම මීගමුවේ මැඩම් කෙනෙක් ගාව හිටියා. ඒ්ක රහසිගත ගණිකා මඩමක්. ළිඳට වැටුනනම් ළිං කටින් ගොඩයන්න මං බැලුවේ.”
බයිසිකලේ පරණ වෙලා. යතුරු කටත් ලොකු වෙලා. දැන් යතුර හරියට වැටෙන්නෙත් නෑ. ඇයි දවසට කී පාරක් යතුර දානවද? විකුණලා අලුත් ඒකක් ගන්න ඔිනි.
“මෙතෙන්ට ආවේ?”
“ඒතන අමාරුයි.බීගත්ත ඒවුන් ඇවිත් දස වද ‌දෙන්නේ.සමහර දවසට හය හතක්. බැරි තැන යාලුවෙක් මෙතන සෙට් කරලා දුන්නේ? මෙතන කරදරයක් නෑ.”
ඈ දැන් තෙරපන්නේ මගේ කලවාය. ඇය ඒ් අතර මාගේ වෘෂණ කෝෂ යාන්තම් තෙරපන්නීය.
සෙල්ෆ් ස්ටාර්ට් වැඩ නෑ. කික් ඒක ගහද්දි අනන්තවත් පිටිපස්සේ පැඩල් ඒකේ කකුල වදිනවා. සෙල්ෆ්ස්ටාර්ට් හදාගන්න ඔ්නි.
“සර් අනික් පැත්ත හැරෙන්න චෙස්ට් ඒක තියෙන්නේ. අපිට තව විනාඩි පහලවයි තියෙන්නේ.. සර් හෑන්ඩ් ෂේක් ඒකක් ගන්නවද?”
“කීයද?”
“සර්  ගාන දන්නවා ඇති හෑන්ඩ් ෂේක් ඒකට දාහයි.ටච් කරනවානම් තව පන්සීයක් ඔ්නි.”
“ටච් කරනවා කියන්නේ මොකක්ද?”
“සර්ට පුලුවන් මගේ පපුව අතගාන්න.”
“ඒතනින් ඒහාට”
“ඒතනින් ඒහාට මොකුත් නෑ”
“සර් හෑන්ඩ් ෂේක් ඒකක් ගන්නවද?”
“හ්ම්”
“මම සර්ගේ පර්ස් ඒක ගේන්නම් සර් 1000ක් අරන් දෙන්න”
“ඇයි මම සල්ලි නොදී පැනලා යයි කියලා බයද?”
“ඔව් ගිනිපෙලෙල්ලෙන් බැටකාපු මිනිස්සු කණාමැදිරි ඒළියටත් බයයි. මගේ ජීවිතේ ආය මහන්න බැරි තරමට ඉරලා දැම්මේ පිරිමි. ඉතිං මම පිරිමි විශ්වාස කරන්නෑ.සර් මොකේද ආවේ?”
“බයික් ඒකේ”
ඇය මගේ මුදල් පසුමබිය ගෙනැවිත් මා අත තැබුවාය. මා ඉන් රුපියල් දහසක් ගෙන ඇයගේ සුරතේ තැබුවෙමි.
අම්මට යවන්ඩ තිබ්බ පන්දාහෙන් දෙදාහක්ම  ඉවරයි.
“මෙතෙන්ට වැඩිපුරම ඒන්නේ කවුද?”
“තටු කැඩිච්ච ලොම් හැලිච්ච ඇසුත් පේනනැති නාකි මිනිස්සු වැඩිපුරම ඒන්නේ. සර් ටවල් ඒක ගලවන්න..”

බයිසිකලය වේයන්ගොඩින් මගලේගොඩ පාරට හැරවූයෙමි. වලවල් තිබ්බත් ගම්පහට පාර ලඟයි.ට්‍රැෆික් ඒක්කුත් නෑ. බයික් ඒකට පෝක් ඔයිල් දාන්නත් බැරිවුනා. වලවල් වල බයික් ඒක වැටෙද්දි පෝක් බාර්  දෙක ඉහල පහල යනවා. පිස්ටන් ඒකක් වගේ. මම ගැස්සෙනවා. උඩ යනවා.මේ පාර කවදා හදලා ඉවරවෙයිද මංදා.. බයිසිකලේ නැවතුනා ඒක පාරම. පෙට්‍රල් ඔ්ෆ්ලෝ යනවා.

“හැමදාම මේක ලෙඩ... විකුණලා දානවා..”

“සර් ගෙදර යනවනම් වොෂ් ඒකක් දාගෙන යන්න. මසාජ් ඔයිල් සැරයි...”




15 comments:

  1. ලියවිල්ලේ මොකද්දෝ ලොකු වෙනසක් පේනවා ගැඹුරු......

    ReplyDelete
  2. කාම්බෝජයේ ඔය තැන් ජාති දෙකක් තියනවා. කකුල් වල කැඩිච්ච කෑලි අයින් කරලා හොන්ඩ අමසජ් එකක් දෙනවා. ඔයිල් මසාජ් තව එක එක ඒවා , වෙන වැඩ නැහැ කියන ගාන හා ටිප් එකක් විතරයි. ඊළඟ ජාතිය දැනගෙන යන්නේ. ඔයිල් මසාජ් සහ ඔප්ෂන්. දෙතැනම ප්‍රොෆෙෂනල් . බදු ගෙවන රස්සාවල් වගේ, අහවල් වැඩේ කරන්න ඕනේ නම් වෙනම තැන් ඒකට තියනවා. ත්‍රි වීල් අයියලා දනනවා.
    මේ කතා කියෙව්වහම පේන්නේ ලංකාවේ ඕනෑම තැනකට ගියොත් හැම වෙලේම තත්වය වෙනස්. කවුහරි වෙනසකට කරදරේකට මුහුණ පාපු කෙනෙක් තමයි ඒවල ඉන්නේ.

    ආ මම නම් බ්ලොග් ලියනවා. නැවැත්තුවේ නැහැ

    ReplyDelete
    Replies
    1. ලංකාවෙත් ඇති එහෙම තැන් දෙක තුනක්

      Delete
  3. මසාජ් ඔයිල් සැර වෙන්නෙ වෙලාවට ඔයිල් මාරු කරල නැති හින්ද වෙන්න ඇති.

    ReplyDelete
  4. උඹ පරිණත වෙලා මලේ.... ඔහෙම යං. පංකාදුයි.

    අනික, දැන් බ්ලොග් ලියන්නෑ කියපු එක ඉල්ලා අස් කරගනිං හොඳ හිතිං...!

    ReplyDelete
    Replies
    1. පරිණත වෙලාද විපරිත වෙලාද මංදා

      Delete
  5. ඒක මරු

    ReplyDelete